ခ်စ္သည့္ခါမူ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး
ရင္ခြင္ဦးမွာ
ေမွးစက္ေပ်ာ္၀င္
ခ်မ္းေျမ ့ထင္၏။။။။
အခ်စ္မသိ
မရွိခဲ့ေအာင္
ၾကံေဆာင္သို၀ွက္
ၾကိဳးစားခဲ့လည္း
ခက္ခဲခဲ့၏။။
မုန္းျပန္ေတာ့လည္း
သဲျမညွာေႏြ
ေၾကကြဲမဆံုး
အျပံဳးမရွိ
ပူေလာင္လြန္း၏။။။။
မမုန္းခ်င္လည္း
၀မ္းနည္းေလေအာင္
သူ ့ဟန္ေဆာင္ခ်စ္
လွစ္ဟျမင္ရ
နာၾကည္းလွ၏။။။။
အခ်စ္အမုန္း
နွစ္ခုလံုးမွာ
အတၱကိုယ္စီ
ရွိၾကသည္မို ့
ေမ့လို ့ဖယ္ခြာ
ေ၀းေ၀းမွာသာေနေတာ့မယ္။။။။။
(ကဗ်ာမေလး)
0 comments:
Post a Comment